Απότιση φόρου τιμής στην επέτειο της σφαγής του χωριού Δίστομο από τους ναζί Γερμανούς κατακτητές [10/6/18]

Η ονομασία του Στεκιού επιλέχθηκε με σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής στους νεκρούς του Διστόμου που σφαγιάστηκαν από τους ναζί Γερμανούς κατακτητές στις 10 Ιουνίου του 1944. Η επιλογή αυτή αποτελεί μια διαρκή υπενθύμιση πως σε μια χώρα με την ιστορική ιδιομορφία της Ελλάδας, η οποία έχει πληρώσει ‘’φόρο’’ αίματος στους ναζί, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στο παρακρατικό ιστορικό συνεχές των ταγμάτων ασφαλείας και των γερμανοντυμένων, των πιο πιστών συνεργατών των γερμανών ναζί, να μολύνουν τις γειτονιές της Αθήνας. Ταυτόχρονα όμως και μια επιθυμία να βάλουμε ένα μικρό κομμάτι στο ψηφιδωτό της ιστορικής δικαίωσης των νεκρών,των βασανισμένων και των φυλακισμένων του ελληνικού αντιφασιστικού κινήματος, εκτιμώντας πως ο σημερινός αγώνας για απελευθέρωση περνάει και πάλι μέσα από το τσάκισμα των φασιστών και του παράκρατους,ως μια διαδικασία που οφείλει να λάβει μαζικά-λαϊκά-πολύμορφα και εδαφικά χαρακτηριστικά σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Παραθέτουμε μαρτυρία από την ημέρα εκείνη: «Στο Δίστομο άρχισαν σφαγή. Σκότωσαν αδιάκριτα γέρους, μωρά εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου (όλα στην αίθουσα του σχολείου) και τον παπά. Βρέθηκαν όλες σχεδόν οι νέες γυναίκες σχισμένες με ξίφος ή μαχαίρι από τα γεννητικά τους όργανα μέχρι το στήθος. Βρέθηκαν γυναίκες με κομμένους τους μαστούς, ξεκοιλιασμένες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους. Βρέθηκαν μικρά παιδιά σφαγμένα και ξεκοιλιασμένα και τα έντερα περασμένα στο λαιμό. Του παπά του καψών το κεφάλι και το είχαν πεταμένο μακριά από το πτώμα του. Ο απολογισμός αυτού του σαδιστικού αφηνιασμού είναι 296 νεκροί, χωρίς να υπολογιστούν οι πολυάριθμοι πληγωμένοι και οι λίγοι κάτοικοι που έχασαν τα λογικά τους.»
Ως ελάχιστο φόρο τιμής καταθέσαμε στεφάνι πριν την έναρξη του επίσημου μνημοσύνου γιατί η αντιφασιστική μνήμη και τιμή δεν αποτελούν ένα άγιο δισκοπότηρο που ο ιμπεριαλισμός και το πολιτικό προσωπικό της ντόπιας ολιγαρχίας μπορούν να ξεπλένουν τις σχέσεις τους με τον ελληνικό παρακρατικό φασισμό. Γνωρίζουμε καλα, πως όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν, οι φασίστες-όποια σφραγίδα και αν φέρουν- θα αποτελέσουν άλλο ένα εργαλείο στα χέρια της ιμπεριαλιστικής-αστικής εξουσίας απέναντι στην οργανωμένη πάλη του ελληνικού επαναστατικού κινήματος.