Κάλεσμα σε αντιφασιστική-αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση ενάντια στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία στον Άγιο Παντελεήμονα
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, και έπειτα από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση μιας φασιστικής- παρακρατικής οργάνωσης σαν την Χρυσή Αυγή στην Βουλή, ο μαχητικός αντιφασισμός και το αντιφασιστικό κίνημα έδωσαν σκληρές μάχες στον δρόμο απέναντι στην συνεχιζόμενη εμφάνιση των παρακρατικών και την προσπάθεια τους να κερδίσουν έδαφος σε γειτονιές, σε χώρους δουλειάς, στον δημόσιο λόγο είτε μέσα από την δική τους δράση είτε από την ενσωμάτωση της αντιδραστικής τους ατζέντας από τα κυβερνητικά σχήματα της τελευταίας 10ετίας της καπιταλιστικής κρίσης και των ταξικών και κοινωνικών διεργασιών που αυτή έφερε στην Ελλάδα.
Η έξοδος της Χρυσής Αυγής από το αστικό κοινοβούλιο δεν πρέπει να μας δημιουργεί καμία αυταπάτη και κανένα εφησυχασμό.Οι φασιστικές-παρακρατικές οργανώσεις θα έρθουν να πλαισιώσουν την νόμιμη βία της κρατικής τρομοκρατίας ως βραχίονας “παράνομης” επιβολής και βίας απέναντι στο μαζικό κίνημα, τις οργανώσεις του, τους εργαζόμενους, τους απόκληρους και τους αγωνιζόμενους λειτουργώντας σαν πιστά μαντρόσκυλα του κεφαλαίου.
Οι φασιστικές-παρακρατικές οργανώσεις στην Ελλάδα-όποια σφραγίδα και αν έφεραν- λειτουργούσαν και λειτουργούν υπηρετώντας την ντόπια εξαρτημένη αστική τάξη και τις ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Είτε σαν χίτες και ταγματασφαλίτες,είτε σαν μπουραντάδες,3Ε και γκοτζαμάνηδες,το αίμα των αγωνιστών και των καταπιεσμένων πότιζε τους δρόμους. Οι φωνές στα μπουντρούμιας της ΕΑΤ-ΕΣΑ, η δολοφονιά του Τεμπονέρα, οι επιθέσεις απέναντι στους απόκληρους, ακόμη και η μορφή της παρέμβασής τους είτε σαν πολιτικό προσωπικό με την μορφή της στρατιωτικοφασιστικής χούντας την περίοδο της επταετίας, είτε σαν στυλοβάτες του αποσυγκροτημένου κράτους που τους γεννάει για την επιβολή των συμφερόντων της αστικής τάξης και του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού την περίοδο των Δεκεμβριανών, αποδεικνύουν τον αντιλαϊκό-αντεργατικό-αντικοινωνικό τους ρόλο.
H είσοδος της Χρυσής Αυγής στη βουλή το 2012 αποτέλεσε ένα οργανωμένο πολιτικό σχέδιο που ξεκίνησε με την αναστολή της λειτουργίας της το 2005, την εμφάνισή της σαν κράτος εν κράτει στον Άγιο Παντελεήμονα πάντοτε σε σύνδεση με το τοπικό αστυνομικό τμήμα και με πρόσχημα τα πογκρόμ απέναντι σε μετανάστες. Ένα πολιτικό σχέδιο επιβράβευσης των δολοφονικών επιθέσεων απέναντι σε μετανάστες και αγωνιστές, επιθέσεων σε καταλήψεις και αυτο-οργανωμένους χώρους, της χειροβομβίδας στα Εξάρχεια.Ένα πολιτικό σχέδιο που στηρίχθηκε από τα κανάλια των ολιγαρχών που έπαιξαν τον ρόλο του κοινωνικού ξεπλύματος των ”καλών παιδιών” με τα μαύρα και την ελληνική σημαία. Η ανάγκη ‘’παύσης’’ της ανθρωποκτόνου δράσης αυτού του παρακρατικού μηχανισμού με χαρακτηριστικά ενιαίας φασιστικής οργάνωσης ήρθε έπειτα από την επίθεση του στην μητέρα παράταξη- της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ- κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων για την πηγάδα του ΜΕΛΙΓΑΛΑ. Ο Λουκμάν λόγω της καταγωγής του και ο Παύλος Φύσσας σαν θύμα ‘’χουλιγκάνων’’, ουδέποτε θα γίνονταν σημαίες,ουδέποτε θα καταγγείλονταν από αυτούς που χάϊδευαν τα αυτιά των παρακρατικών και τάϊζαν με σανό τον μιλιταρισμό τους και την πηγαία τάση ενός τέτοιου μηχανισμού να αυτονομηθεί και να αποτελέσει σοβαρό και αυτόνομο πόλο εξουσίας και επιβολής των συμφερόντων της εξαρτημένης αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού, χωρίς να αποτελεί επιλογή των παραπάνω.
Δεν αποτελεί τυχαιότητα, αλλά ιστορική πραγματικότητα πως οι υπάλληλοι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αστικής τάξης, είτε δουλεύουν και πληρώνονται με νόμιμο τρόπο σαν δυνάμεις καταστολής και καμιά φορά μπορεί να σκοτώσουν σε διαδηλώσεις ή στα Εξάρχεια- Πέτρουλας, Κουμής, Κανελλοπούλου, Καλτεζάς, Γρηγορόπουλος και τόσοι άλλοι είτε πληρώνονται αλλά με μαύρη αδήλωτη εργασία σαν τους παρακρατικούς σκουπιδοντενεκές της ιστορίας νοσταλγούς της σποράς των ηττημένων. Είτε η νόμιμη βία της κρατικής τρομοκρατίας ωστόσο είτε η παράνομη βία της παρακρατικής τρομοκρατίας, εκεί που πραγματικά τέμνονται, που στην συνολική ιστορική πραγματικότητα του Ελληνικού κράτους έχουν ταυτόσημη αντιμετώπιση είναι όποτε έρχονται απέναντι στην ταξικά προσδιορισμένη αστική δικαιοσύνη. Εκεί θα τους χαϊδέψουν τα αυτάκια, θα την πληρώσουν λίγοι και εκλεκτοί ή και κανένας και θα βρεθούν σε λουξ θέσεις ολιγαρχών, τραπεζικών μηχανισμών, υπεύθυνοι ασφαλείας της ντόπιας αστικής τάξης, υπουργοί, στο εξωτερικό να χτυπάνε μετανάστες και να κάνουν το χόμπι τους, οπουδούπητε αλλού εκτός από την φυλακή της αστικής δημοκρατίας. Η βιομηχανία πολιτικών διώξεων που διωγκόνεται πάντα ποινικά, έρχεται απέναντι σ αυτούς που σηκώνουν κεφάλι στην βάρβαρη πολιτική του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού,της ντόπιας αστικής τάξης και των κυβερνήσεων της τελευταίας 10ετιας της καπιταλιστικής κρίσης- σοσιαλδημοκρατικών, ευρείας εθνικής συννενόησης, δεξιών, δεξιών με ολίγον τι και από ακροδεξιούς και πάει λέγοντας.
Κανένα αστικό δικαστήριο δεν καταδίκασε ποτέ τους γδάρτες του λαού,της εργατικής τάξης,των προλετάριων, της βάσης της κοινωνικής πυραμίδας. Καμία άλλη λύση δεν υπάρχει απέναντι στις φασιστικές-παρακρατικές οργανώσεις , και σ αυτήν που δικάζεται αυτή τη στιγμή με το όνομα Χρυσή Αυγή, και σ αυτές που νομοτελειακά θα έρθουν και έρχονται να διεκδικήσουν μέρος από τα μεροκαματάκια καθοδηγούμενες από μπάτσους-φασίστες. Μόνος δρόμος η ανάπτυξη και μαζικοποίηση του αντιφασιστικού κινήματος,η συνέχιση του πολύμορφου-μαζικού-μετωπικού-μαχητικού αντιφασισμού και πρακτικής και το μπόλιασμα μέσα στις πλατιές μάζες,στον καθημερινό άνθρωπο της εργασίας,που θα έρθει αντιμέτωπος με τον παρακρατικό εσμό, αλλά και στην κοινή δράση και εκατέρωθεν μετατόπιση μέσα από την πλατιά συζήτηση εντός του κινήματος που θα αναδείξει τις δοσμένες θέσεις,τις κοινές απόψεις,τις αντιθέσεις και θα καθορίσει και τα αναγκαία άλματα προς ανώτερες μορφές συμφωνίας και πρακτικής. Η πάλη για την συγκρότηση ενός αντιφασιστικού κινήματος μετωπικού-πολύμορφου-μαχητικού και συγκροτημένου με εδαφικοποιημένη μορφή παραμένει πάντα αναγκαία, πάντα στο προσκήνιο.
Ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας και η αυξημένη πιθανότητα πολεμικής σύρραξης, οι ήττες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην Μέση Ανατολή στην αντιπαράθεση που βρίσκεται με τον ρώσικο ιμπεριαλισμό, ο τυχοδιωκτισμός εναλλαγής των συμμαχιών, το Brexit , τα αντιδραστικότερα πολιτικά προσωπικά που τοποθετούνται από άκρη σε άκρη της Λατινικής Αμερικής για την περιφρούρηση των συμφερόντων του Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού συνθέτουν ένα εκρηκτικό μωσαϊκό για τους λαούς, την εργατική τάξη,τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και την βάση της κοινωνικής πυραμίδας,το οποίο επηρεάζει και δημιουργεί έδαφος για την επανεμφάνιση τόσο μιας αντιδραστικότερης ατζέντας στο εσωτερικό του Ελληνικού κράτους όσο και διευκολύνει την εμφάνιση φασιστικών-παρακρατικών μηχανισμών και οργανώσεων που θα υπερασπιστούν πιο βάρβαρα τα συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αστικής τάξης.
Εναντιωνόμαστε στις πολιτικές της συμμαχίας ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο με κυριότερο σημείο αναφοράς, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, τη δραστηριότητα τους πέριξ του Περσικού κόλπου. Η ανάπτυξη ολοένα και περισσότερων βάσεων ή και ενίσχυσης των υπαρχουσών τόσο στην Ελλάδα ( με νεότερη αυτήν της Αλεξανδρούπολης ) αλλά και στο Ιράκ και τη Βόρεια Αφρική, αποτελεί σημαντικό μέρος των σχεδίων τους που οδηγούν ή έχουν οδηγήσει σε πολεμικές συρράξεις. Αυτού του είδους οι σχεδιασμοί οδήγησαν τόσο στον πόλεμο στην Υεμένη αλλά και μπορεί να οδηγήσουν σε πολεμικές συγκρούσεις για ακόμα μια φορά στο Ιράκ και το Ιράν.
Σαν ενεργό τμήμα του μαχητικού αντιφασισμού που βρισκόμαστε σε μόνιμη εδαφική αντιπαράθεση και διεκδίκηση της γειτονιάς του Αγίου Παντελεήμονα, παλαιότερου προπύργιου των παρακρατικών, δεν μπορούμε να μην δούμε τον εαυτό μας σαν κομμάτι του τρίτου πόλου που εμφανίζεται αυτή την στιγμή,μέσα σ αυτό τον κυκεώνα διεθνών εξελίξεων και αναταραχών, του πόλου της αυτόνομης εργατικής-λαϊκής-κοινωνικής-αντιφασιστικής πολιτικής. Δεν μπορούμε να μην νιώθουμε κομμάτι του εξεγερμένου γαλλικού προλεταριάτου που πετάει έξω από τις συγκεντρώσεις του τους φασίστες, του αδάμαστου παλαιστινιακού λαού , του κούρδικου και τούρκικου λαού απέναντι στον ισλαμοφασισμό και την φασιστική κατασταλτική πολιτική του Ερντογάν, του Ινδικού λαού που παλεύει με το όπλο στο χέρι απέναντι στον Ινδουιστικό Βραχμανικό φασισμό ελέγχοντας ολόκληρες ζώνες γης και καλλιέργειας, των λαών της Λατινικής Αμερικής που παλεύουν απέναντι στον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό,τις αστικές τάξεις και τις χούντες που εγκαθιδρύει. Προσδοκούμε, ωστόσο, και αυτό αποτελεί πάγια θέση μας, στην επικράτηση αυτών των πολιτικών σκέψεων, αντιλήψεων που απομακρύνουν τον έλεγχο αυτών των εξεγέρσεων και αντιστάσεων από την χειραγώγηση τους σ’ αυτό το συνολικό πλαίσιο της αντιπαράθεσης του κυριάρχου αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με τους υπόλοιπους ιμπεριαλισμούς. Η φωνή και η σκέψη μας βρίσκεται πάντοτε στην ατόφια πολιτική αντίληψη του εσωτερικού εχθρού που δεν έχει ανάγκη από πατρώνες, ξενοκρατικούς καθοδηγητές, παρά πηγάζει από την επαναστατική βούληση για συνολική ανατροπή του συστήματος, διαλεκτικά συνδεμένος προς το ατόφιο και αδιάλλακτο συμφέρον υπεράσπισης αυτών που δεν έχουν τίποτα αλλά τους αξίζουν τα πάντα.
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ-ΤΟΤΕ-ΤΩΡΑ-ΠΑΝΤΑ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ
ΜΕΤΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΡΕΑΣ ΣΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ-ΚΑΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΟΙ ΛΑΟΙ ΝΙΚΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
ΚΑΤΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Καλούμε σε:
Αντιφασιστική-Αντιπολεμική-Αντιϊμπεριαλιστική Συγκέντρωση ενάντια στην Κρατική και Παρακρατική Τρομοκρατία, Σάββατο 17:30, Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα
Η κουβέντα για την διοργάνωση Αντιφασιστικής-Αντιπολεμικής-Αντιϊμπεριαλιστικής διαδήλωσης απέναντι στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία ενάντια στην φασιστική-παρακρατική φιέστα όπου αυτή βρίσκεται συνεχίζεται στο Πολυτεχνείο-Κτίριο Γκίνη(ΕΜΠ) 19:00- Κυριακή 19/01/2020
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΔΙΣΤΟΜΟ
